Historie en voorgeschiedenis van de Stichting WRBT

De stichting is een logische voortzetting van de Bewonersgroep Tonselse Veld die in januari 2015 is ontstaan naar aanleiding van de gemeentelijke planvorming met betrekking tot het Bestemmingsplan Tonselse Veld 2014.

In dat bestemmingsplan kwam de gemeente opeens met het plan om:

a) De camping De Haeghehorst aan de Fazantlaan 4 in Ermelo met 30.000 m2 uit te breiden in het Natura2000 gebied en het aanleggen van een nieuwe parkeerplaats t.b.v. de camping op de hoek van de Fazantlaan en de Harderwijkerweg en

b) Een nieuwe ontsluitingsweg aan te leggen ten behoeve van een aantal bedrijven en nieuw te bouwen woningen aan de Harderwijkerweg richting de Eendenparkweg, ter hoogte van nummer 42. En gelijktijdig het afsluiten van de in- en uitritten van de percelen Harderwijkerweg 132, 134, 136 en 138 naar de N303, waardoor er naar verwachting 1080 (vracht)auto’s van het bedrijventerrein worden afgevoerd via die ontsluitingsweg naar het woon- en recreatiegebied aan de Eendenparkweg.

Dit plan was voor heel veel mensen een complete verrassing.

De Bewonersgroep Tonselse Veld is toen gevormd waarin een groot aantal bewoners, recreanten en besturen van recreatieparken een samenwerkingsverband zijn aangegaan om zich te weren tegen deze plannen van de gemeente.

Stichting Woon- en Recreatiebelangen Tonselse Veld - Logo

Ontplooide acties

De Bewonersgroep heeft drie documenten gemaakt waarin zij hun mening met onderbouwing m.b.t. het bestemmingsplan hebben aangegeven met als doel de gemeenteraad en de burgers van Ermelo te informeren:

1. Het Visiedocument + samenvatting Visiedocument van juni 2015 (update december 2015)

2. Het Manifest van 22 januari 2016

3. De Waarom-vragen van 8 februari 2016

Petitie

De Bewonersgroep heeft in de zomer van 2015 een petitie gemaakt waarin 345 mensen het standpunt van de Bewonersgroep ondersteund hebben en tevens aangaven dat zij tegen de ontsluitingsweg en de uitbreiding van camping De Haeghehorst waren.

Alternatieven m.b.t. verkeersontsluiting van de Bewonersgroep

Door de Bewonersgroep Tonselse Veld zijn m.b.t de ontsluitingsweg tussentijds twee alternatieven voorgelegd aan de gemeente Ermelo.

Informatie-verzoeken

Daarnaast zijn er via verzoeken op basis van de Wet Openbaarheid van bestuur zowel bij de Provincie Gelderland als de gemeente Ermelo diverse vragen gesteld over:

1) De wijzigingen in de Omgevingsverordening Gelderland m.b.t. het Gelders Natuur Netwerk (GNN).

2) Het waarom van de uitbreiding camping De Haeghehorst in het Natura2000 gebied.

3) Verzoek om informatie van 14 augustus 2015 aan het college van B en W van Ermelo naar aanleiding van het onderzoek naar verplaatsing van bedrijven aan Harderwijkerweg 132, 134C en 138 en het afwegingskader/toetsingscriteria die daarbij zijn gehanteerd. Op dit verzoek is van gemeentezijde nooit géén reactie gekomen.

4)  Verzoek om nadere informatie m.b.t. de stand van zaken haalbaarheidstudie verplaatsing bedrijven aan de Haspel 99 – 129. Dit naar aanleiding van de brief van het college van B en W aan het college van Gedeputeerde Staten van Gelderland d.d. 24 juli 2014 m.b.t. het ontwerp bestemmingsplan Tonselse Veld. Verzoek om informatie van 14 augustus 2015 aan het college van B en W van Ermelo naar de stand van zaken van de haalbaarheidstudie/verkenning naar verplaatsing van de vier bedrijven aan de Haspel 99 t/m 129 te Ermelo en de effecten op de besluitvorming van het ontwerp Bestemmingsplan Tonselse Veld 2014. Ook op dit verzoek is van gemeentezijde nooit géén reactie gekomen.

5) Voorlopig advies Veilig Verkeer Nederland van januari 2016

De Bewonersgroep heeft in december 2015 advies gevraagd aan een verkeerskundige van Veilig Verkeer Nederland m.b.t. de verkeerssituatie rondom het extra verkeer op de Eendenparkweg en het gebruik van de Harderwijkerweg. Begin januari 2016 is een voorlopig advies uitgebracht. Het voorlopige advies treft u hierbij aan. De voorlopige resultaten hebben wij verwerkt in het MANIFEST.

Gemeentelijke besluitvorming van februari 2016

Op 1 februari (zie punt 5) en op 18 februari 2016 heeft de gemeenteraad gesproken én besloten over het bestemmingsplan Tonselse Veld 2014. De Bewonersgroep Tonselse Veld was erg teleurgesteld over het eindresultaat. Het ging – naar onze mening –  in de gemeenteraad niet (meer) om de inhoud, de argumentatie en de onderbouwing van de voorstellen van het college van B en W maar alleen over de politieke meerderheid die het wilde of toestond dat het plan van het college van B en W doorging. Alleen de fractie van BurgerBelangen Ermelo stemde tegen het voorstel van het College van B en W.

Voor een indruk van wat daarbij besproken is verwijzen wij naar de artikelen op ErmeloNext van 2 februari en 18 februari 2016. Zij zijn ook elders opgenomen op deze website onder het kopje Tonselse Veld in de Media.

Wat in deze verder nog wel belangrijk is, is de aangenomen motie van CDA, PE, VVD en SGP waarin het college van B en W wordt opgedragen nader te analyseren welke maatregelen mogelijk zijn om de verbetering van de verkeersveiligheid en recreatieve waarde geïntegreerd te verbeteren. Deze analyse dient wederom voorgelegd te worden aan de gemeenteraad.

In beroep tegen de gemeentelijke en provinciale besluitvorming 2016/2017

Verschillende mensen vanuit de Bewonersgroep hebben beroep ingesteld tegen de beslissing van de gemeenteraad van Ermelo m.b.t. het bestemmingsplan en tegen de vergunning op basis van de Natuurbeschermingswet door het college van Gedeputeerde Staten van Gelderland bij de afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State.

De beroepen zijn op 20 februari 2017 behandeld bij de Raad van State in Den Haag.

Uitspraak Raad van State beroep Natuurbeschermingswetvergunning

Op 29 maart 2017 heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan m.b.t. het beroep dat door de Bewonersgroep Tonselse Veld is ingesteld tegen de Natuurbeschermingswetvergunning van de Provincie Gelderland. De uitspraak treft u hier aan.

Wij hebben de uitspraak zorgvuldig gelezen en vinden deze teleurstellend. We hebben naar onze mening goede argumenten ingebracht om tegen de uitbreiding in het Natura2000-gebied te zijn. Er overheerst het gevoel van ongeloof en onbegrip. Onze verbaas- en verwonderpunten over de uitspraak zijn:

  1. We hebben met 11 personen/adressen het beroep ingediend en volgens de Raad van State zijn alle aanwonenden (6) van de Eendenparkweg niet-ontvankelijk omdat zij op een afstand van meer dan 300 – 700 meter van de uitbreidingslocatie af zouden wonen. Daarmee zouden zij geen zicht op de locatie en geen rechtstreeks belang hebben bij het besluit om uit te breiden. Wij vinden dat heel opmerkelijk en vinden dat wij wél belanghebbende zijn. Het is een bosgebied waarin wij dagelijks komen met (klein)kinderen, waarin we onze honden uitlaten, waar we wandelen, sporten en genieten van de natuur. Maar volgens de Raad van State hebben wij onvoldoende rechtstreeks of persoonlijk belang.
  2. Wij constateren ook dat de Raad van State op een aantal beroepsgronden en argumenten die wij hebben ingebracht tijdens de bezwaar- en beroepsprocedure, niet is ingegaan. Wij snappen niet waarom daaraan is voorbij gegaan.
  3. Verder worden fouten die door de provincie zijn gemaakt in de vergunningsprocedure genegeerd. Onwaarheden in de vergunningverlening: “de verstoring van het leefgebied m.b.t. de licht- en geluidgrens neemt niet toe”, zijn door ons weerlegd. Er is namelijk juist een feitelijke toename van 72%. De Raad van State doet dit vervolgens af als “niet-doorslaggevend”.
  4. Tijdens de zitting heeft een van de rapporteurs zelfs uitgesproken dat in zijn beleving de gemeente en provincie onder één hoedje hebben gespeeld, maar op geen enkele wijze zien wij iets van die scherpe toonzetting in het besluit terug.
  5. In ons beroep stellen wij verder dat er onvoldoende inzicht wordt gegeven in de vergunningaanvraag naar de nieuwe activiteit in het uitbreidingsgebied. De Raad van State vindt echter (in rechtsoverweging 5 van de uitspraak) dat dat wel blijkt uit de andere documenten die de gemeente heeft op laten stellen. Dat is een omgekeerde wereld. De aanvrager (De Haeghehorst) is verantwoordelijk voor een adequate aanvraag en dat kan volgens ons niet “gerepareerd” worden door een rapport dat door de gemeente Ermelo met gemeenschapsgeld wordt opgemaakt. En waaruit dan later blijkt wat er in het uitbreidingsgebied gaat gebeuren. Hier wordt blijk gegeven van een belangenverstrengeling tussen gemeente en provincie met onvoldoende objectiviteit. De Raad van State had dat niet moeten accepteren!
  6. In het gebied Veluwe Natura2000 dienen minimaal 400 broedparen Zwarte Specht aanwezig te zijn (de zogenaamde instandhoudingsdoelstelling, zie rechtsoverweging 6 in de uitspraak). Uit onderzoek blijkt dat er feitelijk minder zijn. Daar is een ieder het dus over eens. Wij vinden vervolgens dat er geen aantasting van Natura2000 mag plaatsvinden voordat dat aantal weer op niveau is. Wij vinden ons daarbij gesteund door een uitspraak van de Raad van State van vorige jaar over de uitbreiding van Hotel Van der Valk in Harderwijk (van 0,65 ha. in Natura2000) die om dezelfde reden niet doorging (die uitspraak treft u ter vergelijking hier aan). In ons geval is het zelfs een uitbreiding van 3 ha. De Raad van State vindt het nu “slechts indicaties voor de gewenste draagkracht van het gebied”. Onbegrijpelijk. De ene keer vindt men het wel van belang en de andere keer niet, dat is meten met 2 maten.
  7. Als “compensatie” voor de uitbreiding moet De Haeghehorst (via de gemeente Ermelo) zorgdragen voor een beter leefgebied voor de Zwarte Specht in een gebied van ca. 15 ha. aan de Leuvenumseweg. Er wordt daar een andere vorm van bosbeheer georganiseerd en wandelpaden worden afgesloten zodat de Zwarte Specht daar beter kan gedijen. Op zich een idee dat past binnen de kaders van regelgeving maar wel tegennatuurlijk. We zeggen tegen de Zwarte Specht dat hij eerst maar wat moet gaan zwerven en tegen de tijd dat zijn nieuwe habitat tot stand is gekomen mag hij zich daar gaan huisvesten. Wij vinden dat het nieuwe habitat op zijn minst eerst gerealiseerd en effectief moet zijn gebleken voordat de uitbreiding van De Haeghehorst feitelijk plaats mag vinden. De Raad van State gaat daaraan voorbij en stelt dat wij niets hebben aangevoerd op basis waarvan moet worden aangenomen dat deze omvorming van 15 ha. niet leidt tot een verbetering van het leefgebied voor de Zwarte Specht. Ook dat is onbegrijpelijk en weer de omgekeerde wereld. De provincie zegt dat deze vorm van beheer werkt, zónder het aan te tonen. En wij moeten vervolgens aannemelijk maken dat het niet werkt? Hoe kunnen de zaken worden omgedraaid!
  8. Tot slot: Wij tonen aan dat de stikstofberekeningen als gevolg van de uitbreiding van de camping die de gemeente liet maken en die de provincie heeft laten maken fundamenteel van elkaar verschillen (zie overweging 9), niet kloppen en dat niet inzichtelijk gemaakt wordt waar die verschillen in zitten. Uit eigen berekeningen van de gemeente blijkt dat er ruim een verdubbeling plaats heeft. De Raad van State doet dit af met de verklaring dat het verschil “kan worden verklaard” door het verschil in berekeningen tussen de uitbreiding en het bestaande gebruik en de uitbreiding. Terwijl, als ze het goed hadden vergeleken, men had gezien dat de verschillende rapportages overduidelijk onderling niet vergelijkbaar zijn en dat er geen eenduidige conclusie kan worden getrokken. En ook dat het bestaande gebruik helemaal niet relevant is in het berekenen van stikstofemissies! Alweer onbegrijpelijk. Ook al onderzoekt de Raad van State niets zelf, onze onderbouwing dat de inzichten van provincie en gemeente strijdig zijn had op zijn minst moeten leiden tot een opschorting van de uitspraak. Met hierbij als onderbouwing dat minimaal één van beide overheden onjuiste gegevens verstrekt heeft en dat zij samen om de tafel moeten gaan zitten. Dat soort zeer opmerkelijke achterafjes na de zitting is in deze zaak namelijk tussen meer partijen toegestaan en heeft de Raad van State vervolgens meegewogen.

Al met al is het een uitspraak met motiveringen die soms gebaseerd zijn op onjuistheden en anderzijds op een aantal onbegrijpelijke redenaties van de Raad van State. Feit is echter dat er na de Raad van State geen hoger beroep meer mogelijk is. Dat geeft wel een heel teleurstellend gevoel.

Op 5 april 2017 is er uitspraak van de Raad van State m.b.t. Bestemmingsplan Tonselse Veld 2014 gedaan. U leest de uitspraak hier.

Heeft u interesse om bepaalde documenten in te zien of een kopie van te ontvangen, dan is dat altijd mogelijk. Informatie daarover kan worden ingewonnen bij de secretaris van de Stichting.